być szczęśliwym

a moja rzeczywistość jest pełna przypływów i odpływów, a przez to jest piękna... wczoraj mi zarzucono, że nie mogę być szczęsliwa, bo to nierealne, niemożliwe...ale ja się uparłam i stwierdziłam, że jestem szczęśliwa i zamierzam być szczęśliwa do końca życia..no ale jak tu nie być szczęśliwym, tyle pięknych rzeczy się dzieje dookoła mnie: wiosna wreszcie przyszła, Dominika się urodziła, spotkałam chyba  w końcu swojego faceta na ziemi, mam 5 dni wolnego, mogę chodzic na spacerek popołudniami, mam fajową rodzinkę, zawsze jest z kim porozmawiać itd... co nie znaczy, że brak chwil zwątpienia, to te odpływy:).. najważniejsze, że po moich burzach wychodzi słońce:))
a poza tym chyba trudniej jest być szczęśliwym niż wiecznie niezadowolonym - to chyab trochę jakby nie dostrzeganie życia wokoło siebie....

miłego popołudnia...