codziennośc...

dzis sobie zdałam sprawe, że już koniec miesiąca tylko kiedy to minęło?? czuje sie jak rozpędzona lokomotywa, która gna i gna, a nie sama nie ume się zatrzymać:)) nie wiem czy tylko mi sie tak wydaje, czy rzeczywiście ten czas tak pędzi... ostatnio to nawet mój samochód stał się moim domem mam w nim wszystko co mi potzrebne do życia oprócz jedzenia kursuje między pracą, moim obecnym domem, moim przyszłym mieszkaniem, mieszkaniem Onego, moja siostrą, Toruniem czyli szkołą ... i na więcej brakuje mi czasu, chwilami mam juz naprawde dość, nie wspominając o "drobnych" codziennościach.... nawet Mamuś się stęskniła, bo nie widziała mnie już ponad tydzień
najlepsze, że rozpoczął sie czas Wielkiego Postu, dla mnie to bardzo ważny czas, a mi nawet trudno sie zatrzymac.. uuuu.. muszę przystopować, mocno i zdecydowanie.. bo inaczej codziennośc mnie pochłonie, a to ogromne niebezpieczeństwo... kazdy wybiera w pewnnym momencie co jest ważne i najważniejsze, czy woli więcej mieć i czy więcej być... a ja zdecydowanie chcę więcej BYĆ... a Wielki Post to taki czas  by BYĆ, by czerpac radość z bycia i rozwijać swoje być..

słonecznego dzionka