oaza dla MM;)

wiem, wiem, przegiełam z nieobecnością na maksa;) nieracjonalnych powodów brak:) racjonalnych jest tak mnogo, że odpuszczę sobie ich pisanie:)


z netu prawie nie korzystam... pisze pracę dyplomową i pewnie jeszcze zajmie mi to tydzień...

w czwartek zapomniałam telefonu z pracy, a w piątek w niej nie byłam, więc dopiero mój padnięty telefon odzyskałam dziś... a na dodatek zapomniałam wziąć z domu ładowarkę;)

jeejuu... jaka ja zakręcona jestem... ostatnio wątpię czy pozytywnie:)

oczywiście w piątek /gdy nie miałam telefonu/ zadzwonili w sprawie pracy...hehe...

RELACJA: telefon dzwoni do upadłego, koleżanka w końcu decyduje się odebrać, pani gładko tłumaczy w czym rzecz o pracy-podaje numer telefonu i czeka na mój....koleżanka dzwoni do mojej mamy, mama do mojej siostry, siostra do swego syna, a syn truchtem przez pół miasta ze swoim telefonem do mnie:))) ja wykonuję telefon, okazuje się, że brak mi doświadczenia w kontroli, ale mam składać papiery na inne stanowisko, bo oni chętnie mnie przyjmą:)))) oddaję z uśmiechem telefon siostrzeńcowi i radością oddaję się dalszemu niebytowi telefonicznemu:)))

wiecie najgorsze, że nie mam nigdzie spisanych numerów i chciałam smski powysyłać, a nie miałam gdzie:)) dziś spisuję!:)

wczoraj miałam jak ja to po swojemu nazywam kryzys osobowościowy... płakałam bez powodu albo lepiej bez wyraźnego powodu... najtrudniejsze było to, że miałam ową płaczliwą zachciewajkę przy Onym, który nie wiedział co mi jest, a ja nie umiałam mu wytłumaczyć dlaczego płaczę... nie lubię tego u siebie... w końcu tak mnie przytulał i pocieszał, że... usnął:)))

w ogóle jakiś dziwny, trudny do nazwania mam stan... zarówno ciała jak i ducha...

to tyle skromnych wieści z mego niebytu;)))