a wracając do mieszkania z mężczyną do tej pory wydawało mi się to takie proste i oczywiste, że nie powinnam i nie chcę.... tylko jak zwykle życie weryfikuje moje (i nie tylko moje) postawy.... nie zmieniłam wprawdzie zdania, ale za to pojawiły się wątpliwości oraz chęć częstszego, stałego przebywania z facetem... jak wszystko ma swoje plusy i minusy... .
Karolca ja staram sie już wychowywać swojego mężczyznę:))).. na razie nieźle mu idzie..
i faktem jest również, że mozna znaleźć lepszy materiał:))), tylko serce jakoś tak dziwnie czasami wybiera.... a dla mnie najważniejszym kryterium jest miłość, jak chyba dla większości, bo każdy chce kochać i być kochanym
więc wracając do tematu czyli mieszkania bez ślubu (coś się dziś rozpisałam) moje argumenty na nie to przede wszystkim: po pierwsze sprzeczne to jest z moją wiarą, a dla mnie to bardzo ważne.... po drugie uważam, że świadczy to o wzajemnym braku zaufania i niepewności uczuć obydwu stron, co poźniej (jakby nie wyszło) mocno zrani obie strony i trudno potem zaufać komuś ponownie... po trzecie i tak nie jesteś w stanie poznać osoby, bo poznajesz ją całe życie.... a barzdiej ją poznasz jak ona odnosi się do drugiej osoby, czy ma szacunek dla matki i/lub ojca itd.... czy jest dobra poznasz nie po tym, że o tym mówi, tylko po tym czy coś czyni z dobrocią itd..
no dobra starczy na dziś moich argumentów, ale wciągnął mnie ten temat, bo dla mnie bardzo aktualny...i pewnie porusze go nie raz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
pisz, pisz proszę... czekam na wieści od Ciebie :-)
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.