czwartek, 13 kwietnia 2006

ile razem drógprzebytych?

Ile ścieżek przedeptanych ? 
ile deszczów, ile śniegów 
wiszących nad latarniami?  
Ile listów, ile rozstań 
ciężkich godzin w miastach wielu?  
I znów upór, żeby powstać 
i znów iść, i dojść do celu.  
Ile w trudzie nieustannym  
wspólnych zmartwień, 
wspólnych dążeń? 
ile chlebów rozkrajanych?   
Pocałunków? Schodów? Książek? 
twe oczy, jak piękne świece, 
a w sercu źródło promienia.  
Więc ja chciałbym twoje serce  
ocalić od zapomnienia. 
Konstanty Ildefons Gałczyński

1 komentarz:

  1. # dodano: 13 kwietnia 2006 13:05

    świetny wiersz, a tak wogóle to uwielbiam poezję - każdą!
    pozdrawiam

    Twórca...: elphame

    OdpowiedzUsuń

pisz, pisz proszę... czekam na wieści od Ciebie :-)

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.

Zobacz również: