wena, a raczej jej brak

Od 1,5 tygodnia chodzę z myślami, które tłuką się w mojej głowie, że mam bałagan we wnętrzu, czasie, domu... że jakaś niezorganizowana jestem, czas to u mnie towar mocno deficytowy... jak już myślę, że opanowałam sytuację to się COŚ dzieje... a to gazeta zadzowniła, żebym udzieliła wywiadu(o mojej genealogii rzecz jasna), a to brat z czymś tam wpadł, a to gaz wybuchał w Zielonej i miałam w domu 'spadochroniarzy' :-) Akcja non stop i trzeci dzień pisze tego posta i ciągle nie mogę go skończyć ;-) 

jeszcze 4 dni temu czułam nadchodzące święta, cieszyłam się tym czasem Adwentu, a dziś wszystko mi obojętne, pracy dostaliśmy na koniec roku pełno, że po godzinach będę siedzieć... nawet już z urodzin i imienin własnych się nie cieszę.. wieńca do tej pory nie zrobiłam, bo natchnienia nie mam, ale za to zdjęcia wysłałam do wywołania w ilości 1000 sztuk, w rossmanie promocja jest ;-)

Ostatnio myślę, że nudna się zrobiłam, że moje pasje gdzieś przygasły, że nie ma we mnie tego żaru i werwy do działania, skarłowaciała się czuję, jakbym się nie rozwijała.. coś z tym muszę zrobić i chyba też przez to ten ciągły brak weny do wszystkiego.. coś niby mi się chce, a zero efektu.. znów muszę usiąść, wziąć kartkę, pomyśleć, spisać trochę myśli i zabrać się do działania :-)

Zasypało nas dziś dokumentnie, 25 minut odśnieżaliśmy dziś z Onym samochód i kawałek drogi, Ony się zdenerwował  i stwierdził, że nie lubi śniegu, a ja byłam zachwycona i miałam ochotę go w zaspę wrzucić ;-) Miałam chyba niecny zamiar, bo sama wpadłam w zaspę do pasa... wesoło było, zima ma swoje uroki :-)

zdjęciu z netu, ale zupełnie jak u nas :-)

Czekanie

Popatrz na psa uwiązanego przed sklepem 
o swym panu myśli i rwie się do niego 
na dwóch łapach czeka 
pan dla niego podwórzem łąką lasem 
doi oczami za nim biegnie 
i tęskni ogonem 
pocałuj go w łapę 
bo uczy jak na Boga czekać

/ks. Jan Twardowski/