poświątecznie

To było nasze i moje osobiście najpiękniejsze Triduum Paschalne jak żyję!
Ogólnie ujmując od Liturgii Wielkoczwartkowej przez cały Wielki Piątek był czas Adoracji, modlitwy, wyciszenia i na dodatek mogliśmy go razem przeżyć z Onym (bo miał iść do pracy).
W dużej mierze myślę, że po pierwsze uświadomiłam sobie, że liturgia rozpoczyna się w Wielki Czwartek i jest to jeden ciąg, nie ma błogosławieństwa, wejścia, tylko to jedna liturgia do Wielkiej Soboty. To dało zupełnie inną perspektywę, bo do tej pory jakoś to dzieliłam na poszczególne dni. Po drugie czas gotowania zostawiłam na sobotę, miałam pomocników, więc poszło nam gładko, a jeszcze starczyło czasu by każdy kto chce mógł pójść na Adorację do Bożego Grobu. 

Niedziela/Poniedziałek Wielkanocny to czas radości, bardzo rodzinny... 

Dla mnie ciekawym doświadczeniem było w tym roku obserwowanie jak nasza rodzina się zmienia, dorasta, rozrasta, przekształca. Bardzo się cieszę, że biorę w tym udział :-)

***

Dziś przymierzam się popołudniem do 'zajęć artystycznych' czyli malowania koszyków, doniczek itd. Zamierzam odnowić co nieco, to tak w ramach rozruchu [chyba przesilenie wiosennie mi mija ;-)]. Mam bowiem plan do przemalowania dwóch regałów, ale nie wiem jak na to zareaguje Ony, więc na razie obmyślam strategię jak go przekonać do tego i by obyło się bez wielkiego halo ;-)

Plany wiosenne do końca miesiąca mam rozpisane, pozostaje mi tylko działać, o ile naprawdę minęło mi zniechęcenie, które od jakiegoś czasu mnie gnębi.

A i chciałam się pochwalić, że papryczka nam wzeszła, która miała małe szanse by urosnąć. Normalnie balkonu nam braknie ;-)