filary mojej codzienności

Jakiś czas temu, a dokładniej na początku Wielkiego Postu doszłam do wniosku, że uciekam przed teraźniejszością, od tu i teraz, że z jednej strony niby tą codzienność łapię i robię kilka rzeczy na raz, ale z drugiej ucieka mi między palcami. Przynajmniej takie miałam odczucie i coś w tym jednak było. Wraz z początkiem Wielkiego Postu narzuciłam sobie pewien rygor i dziś mogę stwierdzić, że okazuje się być on dla mnie zbawienny. Jako, że lubię pisane plany to przyjęłam sobie pewne filary:

Modlitwa

Choć zawsze się tego wypierałam i uważałam, że poranek to nie jest mój czas na modlitwę… 

Jedyny, spokojny dla mnie czas na modlitwę znalazłam właśnie rano. Z początku wydawało mi się to niemożliwe do wykonania, ale analizując swój dzień doszłam do wniosku, że jedynie poranek ma w miarę stały tryb i nauczyłam się codziennie zaczynać dzień od modlitwy i rozważania Pisma św. Pomaga mi to ustawić dzień we właściwym porządku i wracać myślami w ciągu dnia to przeczytanego tekstu..

Planowanie
Kocham planowanie ;-) Lubię tworzyć listy i określać priorytety. Mam poczucie, zwłaszcza teraz jak jesteśmy w częściowym rozdzieleniu z Onym, że panuję nad remontem, domem jednym i drugim, zakupami, dzieckiem i tysiącem innych rzeczy :-) Na razie na szczęście, nie muszę gotować (a brakuje mi już tego ;-))

Ma to też swój dodatkowy, ogromny plus, że uczę się patrzeć w przyszłość i ustalać, co mogę teraz zrobić, aby później było trochę lepiej, wygodniej... jest to dla mnie bardzo rozwojowe w zasadzie w każdym aspekcie życia..

Zapisywanie
Z początku myślałam, by każdego dnia choć dwa zdania napisać co się działo, ale w moim przypadku nie zdało to rezultatu. Idealnym rozwiązaniem dla mnie jest spisanie tego ci się działo w kilku zdaniach raz w tygodniu w kalendarzu. 

Dlatego też zainspirowałam się TYM miesięcznym biuletynem, by wraz ze zdjęciami stworzyć taką comiesięczna kronikę rodzinną.  Właśnie tworzę numer pierwszy. I będzie jak znalazł kronika rodzinna uzupełniona ;-)

Podsumowując, napisałam tego posta by być może kogoś też zainspirować. Mi osobiście bardzo to pomaga w codzienności :-)