poniedziałek, 28 marca 2016

w wielkim skrócie


Alleluja! Jezus żyje!
 




W terminie jestem już prawie. Generalnie żyję już tylko tym i nie pamiętam, żebym przy Marcelinie tak oczekiwała finału ;-)
W tej ciąży chyba najtrudniej pogodzić mi się z niemocą, własną słabością i ograniczeniami. Raczej człowiekiem czynu jestem a tu trzeba  w pokorze się ćwiczyć. A może to akurat było dobre na Wielki Post. 
Te ostatnie tygodnie ciężko znoszę, fizyczna niemoc mnie dopada częściej niż się mogłam spodziewać, a dodatkowo mam wrażenie, że przechodzę jakieś zgąbczenie mózgu ;-) 
Po raz pierwszy od wieeeelu lat na święta nie robiłam NIC poza jedną sałatką dla nas. Dałam radę być jeszcze na Liturgii Wielkoczwartkowej i Wielkopiątkowej, ale już na następnych nie.  Wczoraj nawet przy stole nie posiedziałam, przynajmniej się nie przejadłam ;-)

Najzabawniejsze jest to, że wcale nie czuję się przygotowana do przyjęcia Józia w domu, cały czas bardziej widzę to czego brakuje, co jeszcze należałoby zrobić i przygotować, ale sił nie mam. W każdym razie ostatnią nowością jest kocyk Józiowy i się nim pochwalę ;-)




W tak zwane dobre dni wysiałam wszystko co miałam do wysiania czyli parapety są zastawione i żyją swoim życiem, całkiem bogatym zresztą.  Ony już powoli kończy opanowywanie części chaszczy, następnym razem zabiorę aparat i pieśń pochwalną na jego cześć wyśpiewam za ciężką pracę, którą zrobił ;-)
Sianie chyba też przypadnie mu w udziale w tym roku, w każdym razie w tym tygodniu powinna do ziemi iść pierwsza partia nasion. 
Na razie pokażę chaszcze i prawie nieustannie palące się ognisko ;-)


dym bez końca ;-)
 


Drzewa owocowe i krzaki poprzycinaliśmy, co niektórym daliśmy ostatnia szansę i albo zaczną rodzić albo pójdą do ścięcia.

w tym roku byłam pomysłowa w etykietach ;-)


Spiżarnia wreszcie uzyskała półki, półeczki i szafeczki, jak ją skończę po porodzie to zaprezentuję w całości skończoną :-)



Największa miłość Marcysi - huśtawka, czyli mam coś z mamusi ;-)



I zaczęłam malować skrzynki - na razie skończyło się na jednej, bo mi siły opadły ;-)



Dla pamięci Puchacza zaprezentuję, bo musieliśmy się z nim pożegnać



Krokusy jedne z ocalałych. Marcelina bowiem pozrywała mi pewnego pięknego dnia prawie wszystkie krokusiki... aaaa.. ale przyniosła mamusi ;-) 

17 komentarzy:

  1. Czekamy na Józia, niech się szczęśliwie wszystko poukłada!

    OdpowiedzUsuń
  2. Wiosennie budzi sie życie i Ty juz tez na finiszu, piękna pora roku na pojawienie sie maluszka :) bardzo mocno trzymam kciuki za bezproblemowe rozpakowanie sie i równie mocno pozdrawiam Was wszystkich :))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. wkomponowaliśmy się tym razem z Życiem w budzące się życie :)))

      Usuń
  3. Szczęśliwego rozwiązania! Przesyłam ciepłe myśli :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Piękny kocyk, ja kupiłam podobny bo nie potrafię szyć:)
    Mati za to kocha zjeżdżalnie .

    Już niedługo powitacie Józia na świecie :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. też nie umiem i szyła mi pewna dziewczyna - ciesze się bardzo że się zdecydowałam na niego :)

      o u nas zjeżdżalnie n adrugim miejscu, a nade wszystko ostatnio rządzą kałuże ;))

      Usuń
  5. Marcelinka też gotowa na Józia:-)

    OdpowiedzUsuń
  6. no wreszcie jakieś wiadomości :D czyli już za chwilę kończymy odliczanie :) ależ to zleciało ...

    A Ty i tak, wysprzątałaś, wysiałaś i co to za odpoczywanie ...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. taaaaaaaaaa właśnie nie wysprzątałam tylko miałam ekipę siostrzenic do sprzątania - nie byłam/ nie jestem w stanie. WCALE nie czuję się wypoczęta, już bym chciała urodzić, bardzo :)
      jak za dużo robię to mam wrażenie że JUŻ rodzę ;)

      Usuń
    2. Basiu godzina "0" wybiła ! pamiętam o Tobie :D

      Usuń
  7. Odpowiedzi
    1. są, są ;)
      tylko jeszcze nie przetransportowany ;)

      Usuń
  8. Odpowiedzi
    1. Joziu jest cały czas. ;)
      tylko jeszcze w brzuchu :))

      Usuń

pisz, pisz proszę... czekam na wieści od Ciebie :-)

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.

Zobacz również: